1 november t/m 20 december
Opening 1 november 16 uur
Maaike Nijlunsing
Schilderijen

Maaike Nijlunsing schildert plaatsen waar de tijd stilstaat. Verlaten plekken, waar het verval is ingezet. Vroeger bruiste het hier van het leven. Nu is het er stil, op het geluid van de wind in de bomen na. De menselijke sporen zijn overduidelijk nog aanwezig. Vaak is het gebouw voor een specifiek doel ontworpen. Als fabriek of bedrijfsruimte. Het gebouw heeft zijn hoogtijdagen gehad, nu is de functie verloren gegaan. Het is een plek geworden waar de natuur het langzaamaan voor het zeggen krijgt.
Maaike heeft een fascinatie voor deze oorden. Ze reist graag met de camera in de hand door Nederland en door Europa. In Duitsland heeft ze onder andere Wünsdorf, Prora en Peenemünde bezocht en in Frankrijk de overblijfselen van de Atlantic Wall. Overblijfselen van imposante gebouwen, met een beladen geschiedenis. Opvallend is de rust en vredige stilte die je in deze gebouwen kunt ervaren. Zwaar beschadigde betonnen kolossen, waar de zon vrij spel heeft door de gaten in de daken en de vogels het hoogste lied zingen. Een eigenaardige mengeling van donkere tijden en lieflijkheid.
De foto’s die Maaike maakt, gebruikt ze in haar atelier als aanleiding om te schilderen. Maaike schildert de ervaring, de indruk en de sfeer van de bezochte plek. Schilderkunstig zijn de zoektocht naar diepte en ruimte in het platte vlak interessant. Evenals het spel van lichtval en de gelaagdheid, weergegeven in het verval, de afbladderende muren, de vochtplekken in het plafond, de schimmels en mossen.
Maaike Nijlunsing woont en werkt in het Groningse Noordbroek.
Johan van der Dong
Beelden en Schilderijen

Johan van der Dong is met zijn kunst altijd bezig met projecten waarin hij maatschappelijke onderwerpen stopt die op dat moment in het nieuws zijn. Hij zet daarbij lijnen uit en legt daarbij verbanden tussen ontwikkelingen in het heden en verleden. Zo heeft hij in zijn uitingen, van performances tot schilderijen, symbolen en rituelen van een vers maar uitdagend imago voorzien om de uitwerking daarvan te ervaren.
Zijn (denkbeeldige) wereld raakt vaak de echte wereld door mensen wakker te schudden over bepaalde zaken, zoals religie. Zijn werk draait om de tolerantie die mensen voor elkaar zouden moeten hebben. Hij stelt veel vragen over hoe mensen reageren op rituelen en symboliek die ze in het dagelijks leven gebruiken, wanneer deze zich afspelen in ongewone setting om zodoende een vorm van Vervreemding te bereiken.
De wereld bestaat uit veel (denkbeeldige) lijnen die zichtbaar een geheel vormen omdat ze naar jouw gevoel kunnen ontstaan of werkelijkheid zijn. Van der Dong speelt daar met zijn kunst met projecten zoals de Postbus van God, Voetstappen in Vrijheid, Kleimonologen en zijn vele performances op dat soort gebieden op in.
In 2007 bood hij aan de voeten te wassen van mensen op het Museumplein in Amsterdam die net zo nieuwsgierig waren als hij naar de verhalen die mensen vanuit hun achtergrond zouden vertellen door de kwetsbaarheid die hen overviel. Hetzelfde deed hij met de schedelmeting tussen 2022 en 2024 waarbij hij letterlijk aan hun hoofd kwam door het meetlint wat hij gebruikte.
In zijn conceptuele werk vraagt hij mensen vaak om eraan deel te nemen door het doel van het project uit te leggen in relatie tot onze moderne gemeenschap. Een voorbeeld van zo'n project is zijn wereldberoemde concept 'De Hotline van God', dat meer dan 350.000 telefoontjes van over de hele wereld ontving. Er werden zeer veel talen gesproken tegen een stem in het Nederlands. De telefoontjes werden niet afgeluisterd noch dat de brieven van Postbus van God. Niet gelezen werden Het was zonder twijfel zijn meest succesvolle project ooit.
Johan van der Dong staat ook bekend als een kunstenaar die geïnspireerd wordt door onderwerpen zoals de Waddenzee en het landschap om eens heen op de plek waar wij verblijven. Zo tekent en schildert hij het verval om hem als mens heen. Hij schilderde op zijn eigen manier met vreemde materialen om mensen te laten weten hoe divers en wonderlijk onze omgeving is en kan zijn, de wonderlijke projecten die daaruit voortkwamen zijn dus vooral ook als zelfportretten te zien